Geen gezicht

Eigenlijk is het geen gezicht, die keurig afgewerkte harppilaar in zo'n grof stuk hout, dat de nieuwe hals van de harp zal worden. Ik heb de oude afgebroken hals er even bijgelegd, zodat je kunt zien hoe het allemaal moet worden. Vroeger zaagde ik vaak eerst alle delen precies op maat voordat ik ze verder ging bewerken. Dat heb ik nu niet gedaan.

In de nieuwe hals heb ik het gat gehakt waar de pen op de bestaande pilaar in moet passen. Dat gat maak ik er met de hand met beitels en een hamer in en daarbij gebruik ik nogal wat kracht. Omdat de rest van het hout nog niet is afgewerkt hoef ik me er geen zorgen over te maken dat ik tijdens het maken van het gat ergens anders iets beschadig.

De rest van de harp staat er wat zielig bij, wachtend tot hij weer mooie muziek kan maken.

Op de foto hierboven zie je dat de pen van de pilaar een beetje blauw is gekleurd. Ik heb daar blauw krijt op gedaan. Als ik kijk of de pen al goed in het gat past, dan zal de pen aan de binnenkant van het gat die randen blauw maken waar het gat nog niet groot genoeg is. Zo kan ik zien waar ik nog wat hout weg moet halen om een passende verbinding te maken.

Op de oude gebroken hals van de harp heb ik een keltische knoop gesneden als ornament. De nieuwe harp krijgt ook een ornament, het wordt een Schotse distel. Dat is het eerste wat ik nu ga doen. Tijdens het snijden is het prettig als het werkstuk goed vastzit op de werkbank. Ook daarvoor kan ik de gedeeltes van het hout gebruiken die later nog worden weggezaagd.