woensdag 23 november 2011

Jacobus opvullen

Dit verhaal over het opvullen van Jacobus heeft al eens op mijn vorige weblog gestaan en is daar niet meer te vinden. Op veler verzoek plaats ik het nog een keer. De foto's had ik nog, het verhaal heb ik er weer bij bedacht.

Klaar met breien, je hoeft Jacobus dan wel niet in elkaar te naaien, maar opvullen moet nog wel. Ik zal laten zien hoe ik dat doe.



Dit gebruik ik: vulwol, poppengranulaat, tricot buisverband, een maatschepje en een stokje dat ongeveer zo dik is als de armen van de aap. Poppengranulaat bestaat uit plastic korreltjes ter grootte van rijstkorrels. Voor een aap van 45 cm heb je ongeveer 100 gram granulaat nodig. Granulaat is bij diverse hobbywinkels te koop; je kunt het ook bij mij bestellen, € 1,- + verzendkosten voor 100 gram. Je kunt ook rijst gebruiken, maar dan mag je aap niet nat worden. De tricot buis gebruik ik om het granulaat in te stoppen om te voorkomen dat de korrels door het breiwerk heen naar buiten komen. Het is het materiaal dat gebruikt wordt als beschermlaag voor de huid onder gips. Je kunt het ook bij sommige apotheken kopen. Een nylonkous is een goed alternatief voor het buisverband.


Knip een stuk buisverband af dat ruim 2 keer zo lang is als het been,


en stop dit dubbelgevouwen met de opening naar boven in het been. Je gebruikt het stokje om onder in het been te komen.


Vul de buis aan de bovenkant met granulaat (gebruik eventueel een trechter) en gebruik het stokje om het granulaat onder in de voet te duwen. Doe zo veel granulaat in het been dat de voet goed is gevuld en er zo hier en daar wat korreltjes in het been zitten. Vul de rest van het been met een heel klein beetje wol, zo krijg je lekker slungelige benen.




Vul op deze manier het andere been en de armen. Zorg ervoor dat de uiteinden van het tricot uit de armen en benen in het lijf blijven steken.

Vul het hoofd stevig op met vulwol. Hierna vul je de nek, zorg ervoor dat de plukken wol voor de nek uitsteken in het hoofd en het lijf, zodat de nek stevig wordt. Vul de bovenarmen een beetje met een plukje uitgeplozen vulsel, waarvan het uiteinde uitsteekt in het lijf. Vul nu het lijf op, maar doe dit niet al te stevig: de kont wordt nog verder opgevuld met granulaat. Vul de bovenbenen opdezlfede manier als de bovenarmen met een plukje uitgeplozen vulsel.

Knip een stukje tricot af dat 2 keer zo lang is als de rug. Vul het met granulaat en stop het tricot met de openingen naar boven in de kont van de aap.



Maas de vulopening dicht. Kneed de aap goed door, zodat de vulling goed op zijn plaats komt.



Vul de snuit met een pluk vulsel. Zet de snuit in het midden vast met een speld.



en maas de snuit vast langs de rand van het gezicht en de nek.






Met een breinaald kun je het vulsel eventueel nog een beetje verplaatsen.



Gebruik 2 spelden met knop om de goede positie voor de ogen te zoeken. De ogen komen iets boven de naad met de snuit en ongeveer halverwege de helft van het gezicht. Als ik een aap voor een kind maak, dan naai ik de ogen 2 keer vast, als de strakste draad doorslijt, is er altijd nog een veiligheidsdraadje waar het oog aan blijft hangen.



Naai de ogen (ik heb hier glasogen gebruikt, maar knoopjes werken ook heel goed) op de plek die je hebt uitgezocht met een stevige draad losjes aan elkaar, ze blijven dus een beetje los hangen. Dit draadje dient als veiligheids draadje voor de ogen.



Haal een stevige lange (eventueel dubbele) draad door elk oog en doe beide uiteinden van de draad door een stopnaald.



Steek de naald door de snuit naar de nek van de aap, en zorg ervoor dat de draden van beide ogen door dezelfde steek in de nek naar buiten komen.







Maak een enkel knoopje (dat nog kan schuiven) in de draden. Kijk de aap aan en trek de draden zo strak dat de ogen iets in het gezicht zakken. Knoop nu het knoopje goed vast en stop de uiteinden van de draad terug in het lijf.



Jacobus is klaar, hij kijkt vrolijk, en door het gewicht in handen, voeten, en kont kan hij in allerlei houdingen zitten.

dinsdag 22 november 2011

Geen gezicht


Eigenlijk is het geen gezicht, die keurig afgewerkte harppilaar in zo'n grof stuk hout, dat de nieuwe hals van de harp zal worden. Ik heb de oude afgebroken hals er even bijgelegd, zodat je kunt zien hoe het allemaal moet worden. Vroeger zaagde ik vaak eerst alle delen precies op maat voordat ik ze verder ging bewerken. Dat heb ik nu niet gedaan.


In de nieuwe hals heb ik het gat gehakt waar de pen op de bestaande pilaar in moet passen. Dat gat maak ik er met de hand met beitels en een hamer in en daarbij gebruik ik nogal wat kracht. Omdat de rest van het hout nog niet is afgewerkt hoef ik me er geen zorgen over te maken dat ik tijdens het maken van het gat ergens anders iets beschadig.

De rest van de harp staat er wat zielig bij, wachtend tot hij weer mooie muziek kan maken.

Op de foto hierboven zie je dat de pen van de pilaar een beetje blauw is gekleurd. Ik heb daar blauw krijt op gedaan. Als ik kijk of de pen al goed in het gat past, dan zal de pen aan de binnenkant van het gat die randen blauw maken waar het gat nog niet groot genoeg is. Zo kan ik zien waar ik nog wat hout weg moet halen om een passende verbinding te maken.

Op de oude gebroken hals van de harp heb ik een keltische knoop gesneden als ornament. De nieuwe harp krijgt ook een ornament, het wordt een Schotse distel. Dat is het eerste wat ik nu ga doen. Tijdens het snijden is het prettig als het werkstuk goed vastzit op de werkbank. Ook daarvoor kan ik de gedeeltes van het hout gebruiken die later nog worden weggezaagd.

maandag 21 november 2011

Sokken voor Anna

Mijn dochter Anna is een beetje zielig. Vorige week is haar knieschijf van zijn plaats geschoten door een ongelukkige beweging en nu mag ze 6 weken lang haar been niet buigen. Dat been zit nu in een brace. Doordat ze haar been weinig gebruikt krijgt ze snel koude voeten. Daar weet ik natuurlijk wel wat op.


Bolletje wol zoeken, lekkere dikke 6-draads wol voor extra warme sokken. Sokkenbreimachine aan het werk en in ruim anderhalf uur heb ik een stel sokken.


De post heeft ze al naar Delft gebracht en Anna is er blij mee.