Vorige week schreef Ineke mijn een mail over de verblijfplaats van haar Japies. Deze mail deel ik - uiteraard met toestemming van Ineke - graag met de lezers van mijn weblog.
Ik ken je niet persoonlijk, alleen van je blog en de ontzettend leuke patronen die je ontwerpt. Toch wil ik je even laten weten hoe het met de door mij gemaakte Japies gaat.
Mijn moeder
woont sinds 2 jaar in een verpleeghuis op de gesloten afdeling, ze heeft
alzheimer. Ik bezoek haar de laatste jaren twee hele dagen per week en heb
hierdoor ook veel contact met de andere bewoonsters en de verpleging van haar
groep. Dit doe ik met erg veel plezier, ondanks dat het een hele nare ziekte
is.
Ongeveer een
maand geleden had ik mijn drie Japies (2 grote en 1 kleine) een keer meegenomen
om te laten zien en bij iedere bewoonster verscheen een lach op het gezicht.
Daarom heb ik besloten dat mijn Japies bij hen mogen blijven wonen. Ze zitten in
de huiskamer, waar de 10 bewoonsters veel verblijven. En het is geweldig om te
zien ! De Japies krijgen veel aandacht, regelmatig zit er een grote Japie bij
iemand op schoot, ze worden aangehaald en er wordt met ze gepraat. Ook de
verpleging vindt het heel leuk om te zien en ze zijn blij met de Japies.
Ik dacht dat
je het misschien leuk vond om te weten dat Japies het in verpleeghuizen ook erg
goed naar hun zin kunnen hebben.
Ineke, ik bewonder je om je goede zorg voor je moeder en ik wens jou, je moeder en de andere bewoners van het verpleeghuis een goede Kerst
Dit zijn niet de Japies uit het verpleegtehuis, toch maar een plaatje, gewoon omdat ik geen logjes zonder foto maak. Je ziet hier de volledige cast voor het eerste prentenboek.
