Al heel lang ligt dit garen mij aan te staren: "Brei mij, brei mij, kijk eens hoe mooi ik ben" . Ik heb dit garen een tijd geleden, voor een groot deel toen ik herstelde van mijn gebroken enkels, zelf gesponnen. Ik heb de wol zelf geverfd voor ik het ging spinnen.
Het is een mengsel van wol, zijde en een beetje linnen. Ik heb het laten mengen bij World of wool, daarna geverfd en gesponnen, het is 1 kilo garen, er kan dus van alles van, maar het bleef liggen.
Dat komt doordat ik een huis vol knuffels heb, die voortdurend mijn aandacht vragen. De ene keer willen ze een vriendje van ander wol, dan zijn hun patronen weer op, en dan willen ze zich ook nog verspreiden over de hele wereld, zodat ik veel bezig ben met het versturen van hun patronen. Er is inmiddels wel een vrolijke wereldgemeenschap van naar schatting tegen de 10000 Jacobus apen.
Maar nu is het vakantie, ik heb de knuffels toegesproken, ze moeten zich nu even zelf redden, vriendjes genoeg.
En nu heb ik tijd om dat mooie garen te breien, het wordt een vest.
Ik gebruik dit patroon, maar ja, ik zou ik niet zijn als ik er niet een eigen draai aan geef.
