donderdag 29 december 2011

Met de harpen gooien (vrij naar Guus Kuijer)


Er wordt enthousiast met harpen gegooid. Terwijl de reparatie van deze harp nog niet eens klaar is, kreeg ik begin vorige week een sms-je van een andere harp vriendin: Ik heb mijn harp laten vallen er zitten 2 grote barsten in de klankkast. Deze (veel kleinere) reparatie moest toch maar tussendoor. Ik heb de harp uit elkaar gehaald en de barsten in de klankkast gelijmd. Hierboven zie je hoe ik - in mijn werkkloffie - de buitenkant van de klankkast weer bijwerk; er blijven altijd lijmresten achter en bovendien moet de naad aan de buitenkant weer glad gemaakt worden. De klankkast van de andere harp in reparatie staat achter mijn rug te wachten tot ik weer verder ga met die reparatie. Op de één of andere manier zit bij deze reparatie de hele tijd de titel van een kinderboekboek van Guus Kuijer in mijn hoofd - "Met de poppen gooien".

Ik heb flink doorgewerkt vandaag. De klankkast ziet er weer pico   bello uit. Daarna heb ik de harp weer in elkaar gezet; het is altijd weer een heel gedoe om alles precies op zijn plaats te krijgen. Vervolgens de snaren er weer op en de harp stemmen.

De harp moet nog even bijkomen van deze ingreep - het duurt even voor er weer voldoende spanning op de snaren en het klankbord staan. Volgende week wordt hij weer opgehaald en zal hij weer klinken alsof er niets gebeurd is.

zaterdag 24 december 2011

De Japies

Soms krijg ik een bijzonder verhaal over mijn knuffels, zoals in het voorjaar bij voorbeeld dit verhaal.

Vorige week schreef Ineke mijn een mail over de verblijfplaats van haar Japies. Deze mail deel ik - uiteraard met toestemming van Ineke - graag met de lezers van mijn weblog.

Ik ken je niet persoonlijk, alleen van je blog en de ontzettend leuke patronen die je ontwerpt. Toch wil ik je even laten weten hoe het met de door mij gemaakte Japies gaat.

Mijn moeder woont sinds 2 jaar in een verpleeghuis op de gesloten afdeling, ze heeft alzheimer. Ik bezoek haar de laatste jaren twee hele dagen per week en heb hierdoor ook veel contact met de andere bewoonsters en de verpleging van haar groep. Dit doe ik met erg veel plezier, ondanks dat het een hele nare ziekte is.
Ongeveer een maand geleden had ik mijn drie Japies (2 grote en 1 kleine) een keer meegenomen om te laten zien en bij iedere bewoonster verscheen een lach op het gezicht. Daarom heb ik besloten dat mijn Japies bij hen mogen blijven wonen. Ze zitten in de huiskamer, waar de 10 bewoonsters veel verblijven. En het is geweldig om te zien ! De Japies krijgen veel aandacht, regelmatig zit er een grote Japie bij iemand op schoot, ze worden aangehaald en er wordt met ze gepraat. Ook de verpleging vindt het heel leuk om te zien en ze zijn blij met de Japies.
Ik dacht dat je het misschien leuk vond om te weten dat Japies het in verpleeghuizen ook erg goed naar hun zin kunnen hebben. 
Tja, met zo'n verhaal is mijn Kerst weer goed, hier gaat het toch om in het leven.
Ineke, ik bewonder je om je goede zorg voor je moeder en ik wens jou, je moeder en de andere bewoners van het verpleeghuis een goede Kerst


Dit zijn niet de Japies uit het verpleegtehuis, toch maar een plaatje, gewoon omdat ik geen logjes zonder foto maak. Je ziet hier de volledige cast voor het eerste prentenboek.

woensdag 21 december 2011

Sokken



Sokken van de de zelfgesponnen sokkenwol uit dit bericht.

zondag 18 december 2011

Zo leuk.

Ik zie regelmatig foto's van de beesten die mensen met mijn patronen maken. Altijd vind ik dat erg leuk. Deze Vera echter vind ik zo bijzonder dat ik de maakster heb gevraagd of ik de foto's op mijn weblog mocht zetten.


Ze vindt het goed en nu kunnen jullie dus meegenieten van haar creativiteit.


Deze Vera is volgens het patroon gebreid; de kleurkeuze suggereert dat ze kleertjes aan heeft. Het randje langs de trui maakt het helemaal af.

En ja, als je eenmaal de smaak te pakken hebt:


Op de ravelry site van de maakster van deze beren vind je nog veel meer knuffels naar mijn patronen, en allemaal hebben ze een zeer persoonlijke touch.

vrijdag 16 december 2011

Sokkenwol

Ik heb de laatste tijd niet erg veel gesponnen. Dat komt doordat ik veel beesten brei en om praktische redenen brei ik die van fabriekswol. Voor winkels die mijn patronen verkopen brei ik vaak een beest van wol uit de winkel. 
Op dit moment brei ik beesten voor prentenboeken, en omdat de lezers van die boeken mogelijk net zo'n beest willen breien als in het boek, is het handig om ook deze beesten van commercieel verkrijgbare wol te breien. Kortom, ik heb geen tijd meer om mijn zelfgesponnen wol op te breien.


Toch wil ik graag spinnen. Ik spin nu dus sokkenwol, de sokken kan ik dan met mijn sokkenbreimasjien breien. De streng hierboven is net klaar. Ik vind het bijna jammer om hem op te breien, hij is zo mooi. Maar goed, sokken van die wol worden vast ook erg mooi.


Vorige week heb ik een flinke voorraad sokkenmengsel gekocht bij World of Wool. Bij WoW kun je verschillende vezels laten mengen. Ik heb een mengsel laten maken van 50% superwash wol, 25% zijde en 25% polyester.

Gisteren heb ik geverfd. Ik wil graag sokken bij het vest op de foto. Als een heks tussen haar potjes heb ik kleurtjes gemengd, beetje van dit, beetje van dat, net zo lang tot ik de goede kleur had. Het is best goed gelukt, vind ik.

zaterdag 10 december 2011

Het concert van Jaap

Hier maakten jullie kennis met Jaap, de bestuursaap van het studentenorkest van de TU in Delft.


Het is een spannende dag. Het orkest heeft een concert en Jaap mag natuurlijk mee, en .......  hij mag zijn mooie nieuwe concertpak aan. Hij begroet alle concertgangers en ziet toe op de verkoop van de programmaboekjes.


Mijn dochter Anna - haar zieke been op een krukje -  heeft het pak voor hem genaaid. Hij is er natuurlijk APEtrots op en ook op Anna die zo maar zo'n mooi pak voor hem kan maken.


Tijdens het concert mag hij bij alle pauken en trommels zitten. Het is heel spannend.


Ze zijn zo groot, hij moet er eens goed naar kijken.


Vanavond mag hij weer mee, want dan heeft het orkest weer een concert.


Ben je een liefhebbeer van Stravinski? Vanavond spelen ze onder meer de vuurvogel in de Elandstraatkerk in Den Haag. Jaap begroet je erg graag.

donderdag 8 december 2011

Lijs


Ja, weer een keer een Lijs. Mensen die mijn weblog al langer lezen kennen dit ontwerp al, ik heb het ergens in het voorjaar gemaakt, maar er verder niet veel mee gedaan. Nu heb ik een plan voor een prentenboek met 3 Lijsjes (Lijs en Lot en Lies ofzo) in de hoofdrol. Tegen die tijd komt er natuurlijk ook een patroon. Nog even wachten, het prentenboek van Jacobus en Saar komt eerst. 

woensdag 7 december 2011

zoek de verschillen


Mijn houtsnijtafeltje in de hoek van mijn werkkamer. Het nieuwe onderdeel van de harp die ik aan het herstellen ben is helemaal bedolven onder de gutsen. Ik ben er een distel op aan het maken, een symbool van Schotland, een keltisch land waar de muziek die op deze harp wordt gespeeld vandaan komt.


Omdat het een hoog-liggend ornament is - het steekt naar boven uit ten opzichte van het vlak - moet ik de rest van dit werkstuk helemaal met de hand - met beitels en kleine schaafjes -  vlak maken.


2 uur later ziet het er zo uit, morgen weer verder.
Ik geniet van het houtsnijden, dat ik zo lang niet heb kunnen doen. Prettig om mijn gutsen weer in mijn handen te hebben, ik heb er meer dan 50, en ik ken ze allemaal, even zoeken om mijn lievelingsgutsen weer terug te vinden in de la.

Tijdens het snijden luister ik graag naar een luisterboek of zo. Op dit moment zelf een hoorspel - deel 1 van de millenium trilogie van Stieg Larsson - ik vind het zo leuk dat er tegenwoordig weer hoorspellen worden gemaakt. Laat het buiten maar regenen, ik vermaak me.

zondag 4 december 2011

De jurk van Saar



Het patroon van de jurk van Saar ia klaar, het is een eenvoudig patroon, maar het is toch weer meer werk om uit te schrijven dan ik denk.


Allebei zo'n mooie jurk, dan word je toch vriendinnetjes!!

woensdag 23 november 2011

Jacobus opvullen

Dit verhaal over het opvullen van Jacobus heeft al eens op mijn vorige weblog gestaan en is daar niet meer te vinden. Op veler verzoek plaats ik het nog een keer. De foto's had ik nog, het verhaal heb ik er weer bij bedacht.

Klaar met breien, je hoeft Jacobus dan wel niet in elkaar te naaien, maar opvullen moet nog wel. Ik zal laten zien hoe ik dat doe.



Dit gebruik ik: vulwol, poppengranulaat, tricot buisverband, een maatschepje en een stokje dat ongeveer zo dik is als de armen van de aap. Poppengranulaat bestaat uit plastic korreltjes ter grootte van rijstkorrels. Voor een aap van 45 cm heb je ongeveer 100 gram granulaat nodig. Granulaat is bij diverse hobbywinkels te koop; je kunt het ook bij mij bestellen, € 1,- + verzendkosten voor 100 gram. Je kunt ook rijst gebruiken, maar dan mag je aap niet nat worden. De tricot buis gebruik ik om het granulaat in te stoppen om te voorkomen dat de korrels door het breiwerk heen naar buiten komen. Het is het materiaal dat gebruikt wordt als beschermlaag voor de huid onder gips. Je kunt het ook bij sommige apotheken kopen. Een nylonkous is een goed alternatief voor het buisverband.


Knip een stuk buisverband af dat ruim 2 keer zo lang is als het been,


en stop dit dubbelgevouwen met de opening naar boven in het been. Je gebruikt het stokje om onder in het been te komen.


Vul de buis aan de bovenkant met granulaat (gebruik eventueel een trechter) en gebruik het stokje om het granulaat onder in de voet te duwen. Doe zo veel granulaat in het been dat de voet goed is gevuld en er zo hier en daar wat korreltjes in het been zitten. Vul de rest van het been met een heel klein beetje wol, zo krijg je lekker slungelige benen.




Vul op deze manier het andere been en de armen. Zorg ervoor dat de uiteinden van het tricot uit de armen en benen in het lijf blijven steken.

Vul het hoofd stevig op met vulwol. Hierna vul je de nek, zorg ervoor dat de plukken wol voor de nek uitsteken in het hoofd en het lijf, zodat de nek stevig wordt. Vul de bovenarmen een beetje met een plukje uitgeplozen vulsel, waarvan het uiteinde uitsteekt in het lijf. Vul nu het lijf op, maar doe dit niet al te stevig: de kont wordt nog verder opgevuld met granulaat. Vul de bovenbenen opdezlfede manier als de bovenarmen met een plukje uitgeplozen vulsel.

Knip een stukje tricot af dat 2 keer zo lang is als de rug. Vul het met granulaat en stop het tricot met de openingen naar boven in de kont van de aap.



Maas de vulopening dicht. Kneed de aap goed door, zodat de vulling goed op zijn plaats komt.



Vul de snuit met een pluk vulsel. Zet de snuit in het midden vast met een speld.



en maas de snuit vast langs de rand van het gezicht en de nek.






Met een breinaald kun je het vulsel eventueel nog een beetje verplaatsen.



Gebruik 2 spelden met knop om de goede positie voor de ogen te zoeken. De ogen komen iets boven de naad met de snuit en ongeveer halverwege de helft van het gezicht. Als ik een aap voor een kind maak, dan naai ik de ogen 2 keer vast, als de strakste draad doorslijt, is er altijd nog een veiligheidsdraadje waar het oog aan blijft hangen.



Naai de ogen (ik heb hier glasogen gebruikt, maar knoopjes werken ook heel goed) op de plek die je hebt uitgezocht met een stevige draad losjes aan elkaar, ze blijven dus een beetje los hangen. Dit draadje dient als veiligheids draadje voor de ogen.



Haal een stevige lange (eventueel dubbele) draad door elk oog en doe beide uiteinden van de draad door een stopnaald.



Steek de naald door de snuit naar de nek van de aap, en zorg ervoor dat de draden van beide ogen door dezelfde steek in de nek naar buiten komen.







Maak een enkel knoopje (dat nog kan schuiven) in de draden. Kijk de aap aan en trek de draden zo strak dat de ogen iets in het gezicht zakken. Knoop nu het knoopje goed vast en stop de uiteinden van de draad terug in het lijf.



Jacobus is klaar, hij kijkt vrolijk, en door het gewicht in handen, voeten, en kont kan hij in allerlei houdingen zitten.

dinsdag 22 november 2011

Geen gezicht


Eigenlijk is het geen gezicht, die keurig afgewerkte harppilaar in zo'n grof stuk hout, dat de nieuwe hals van de harp zal worden. Ik heb de oude afgebroken hals er even bijgelegd, zodat je kunt zien hoe het allemaal moet worden. Vroeger zaagde ik vaak eerst alle delen precies op maat voordat ik ze verder ging bewerken. Dat heb ik nu niet gedaan.


In de nieuwe hals heb ik het gat gehakt waar de pen op de bestaande pilaar in moet passen. Dat gat maak ik er met de hand met beitels en een hamer in en daarbij gebruik ik nogal wat kracht. Omdat de rest van het hout nog niet is afgewerkt hoef ik me er geen zorgen over te maken dat ik tijdens het maken van het gat ergens anders iets beschadig.

De rest van de harp staat er wat zielig bij, wachtend tot hij weer mooie muziek kan maken.

Op de foto hierboven zie je dat de pen van de pilaar een beetje blauw is gekleurd. Ik heb daar blauw krijt op gedaan. Als ik kijk of de pen al goed in het gat past, dan zal de pen aan de binnenkant van het gat die randen blauw maken waar het gat nog niet groot genoeg is. Zo kan ik zien waar ik nog wat hout weg moet halen om een passende verbinding te maken.

Op de oude gebroken hals van de harp heb ik een keltische knoop gesneden als ornament. De nieuwe harp krijgt ook een ornament, het wordt een Schotse distel. Dat is het eerste wat ik nu ga doen. Tijdens het snijden is het prettig als het werkstuk goed vastzit op de werkbank. Ook daarvoor kan ik de gedeeltes van het hout gebruiken die later nog worden weggezaagd.

maandag 21 november 2011

Sokken voor Anna

Mijn dochter Anna is een beetje zielig. Vorige week is haar knieschijf van zijn plaats geschoten door een ongelukkige beweging en nu mag ze 6 weken lang haar been niet buigen. Dat been zit nu in een brace. Doordat ze haar been weinig gebruikt krijgt ze snel koude voeten. Daar weet ik natuurlijk wel wat op.


Bolletje wol zoeken, lekkere dikke 6-draads wol voor extra warme sokken. Sokkenbreimachine aan het werk en in ruim anderhalf uur heb ik een stel sokken.


De post heeft ze al naar Delft gebracht en Anna is er blij mee.


donderdag 17 november 2011

Mooi!!!

Ben ik nou niet mooi? .... met mijn prachtige jurkje met kraaltjes eraan, en met mijn vacht in zo mooi hard roze, paars en blauw? Ik pas precies bij mijn jurk, hij is speciaal voor mij gemaakt en niemand anders mag hem aan.

Ik ben Saar, de kleine zus van Jacobus, maar ik ben natuurlijk veel en veel mooier.


Kijk als ik ga zitten, dan waaiert mijn jurkje heel mooi uit, dan kun je de kraaltjes nog beter zien, misschien ben ik zo nog wel mooier.


Oh ja, zij tweeën komen ook uit die mooie doos met wol. Maar dat maakt niet uit, want ik ben toch veel mooier. Bovendien kreuken ze mijn jurk!! ik zit liever alleen op de bank.

Annita heeft gezegd dat ze het patroon van mijn jurkje uit gaat schrijven, dan kunnen andere meisjes aapjes ook zo'n mooi jurkje krijgen.  Ik ben het daar helemaal niet mee eens, ik ben toch uniek, alleen ik mag zo'n mooi jurkje aan.

Saar is gebreid van één streng Schoppel Pur kleur 2145, haar vriendjes zijn van hetzelfde garen in de kleuren 1537 en 1966, gebreid op naalden 5.
De gezichtjes zijn van Schoppel In Silk in de kleuren 7810 en 7130, gebreid op naalden 4,5.
Het jurkje is gebreid van Schoppel zauberball jeans in kleur 2118, gebreid op naalden 3.