Breidagen in Nieuwegein

Volgende week zijn de breidagen in Nieuwegein (29 en 30 maart) en daar heb ik een stand.  Drukte dus hier in huis. In woon in een gewoon niet al te groot huis, en dus puilt de wol er aan alle kanten uit.

Daarnaast zijn er tassen in allerlei stadia, hierboven eentje waar ik nog hengsels aan moet breien.

Deze tas is al klaar en mooi gevilt.

Vorige zomer heb ik deze tas ontworpen en hier (even naar beneden scrollen)  vind je een aantal berichten over de ontwikkeling van deze tas. 

Het patroon van de tas stond al in de grondverf, maar ik ben er nog niet aan toe gekomen om het uit te werken, dat doe ik nu, op het laatste nippertje voor de breidagen. Ik denk het patroon volgende week klaar te hebben, maar er is geen tijd meer om het mooi (zoals mijn andere patronen)  te laten drukken.

Mijn dochter Anna, velen van jullie bekend van mijn stands op de handwerkbeurs, heeft op de universiteit in Delft om tegen een redelijke prijs goede prints te maken. Ik neem volgende week een stuk of 40 prints en veel tassenviltwol mee. Wie bij mij wol koopt voor een tas krijgt er een patroon bij.

De knuffels in huis kijken rijkhalzend uit naar volgende week, ze mogen allemaal mee, en ze hebben natuurlijk allemaal hun eigen bolletjes garen bij zich.

Winterswijk

Soms speel in vertegenwoordiger,  ik ga dan met een tas met knuffels en een stapel patronen naar een wolwinkel en hoop dan dat de winkelier mijn patronen wil gaan verkopen.

De laatste tijd heb ik dit niet vaak meer gedaan, er zijn al heel wat winkels die mijn patronen verkopen, en bovendien vinden enthousiaste winkeliers vaak zelf de weg naar mij.
Ben je winkelier en wil je patronen verkopen, een mailtje is genoeg.

Vorige week belde breivriendin Nettie mij op: "Ik ga naar Winterswijk, wil je meerijden, er zit daar een mooie wolwinkel - Het zwarte schaap - misschien willen ze je patronen wel verkopen."

Ik had wel zin in een uitstapje, het was mooi weer, en dus reden we naar Winterswijk.

Als ik vertegenwoordiger speel dan krijg ik meestal 1 van de volgende 2 reacties:

• "Oh, die knuffels, die heb ik al wel eens in de winkel langs zien komen, wat leuk dat je langs komt",
• Ik pak de tas met knuffels uit, en dan zijn de meeste winkeliers al verkocht, en willen ze de patronen graag verkopen.

In Winterswijk ging het anders.
Ik loop de winkel in, zeg dat ik graag wat wil laten zien, en de mevrouw van de winkel reageert als door een wesp gestoken, "Oh nee, daar heb ik geen behoefte aan, nee, nee, nee, echt niet, ik wil niets van u kopen". Binnen een halve minuut stond ik weer buiten, geheel verbluft, dit is nog nooit gebeurd.

's Avonds mailde Nettie:" Achteraf vind ik de situatie bij het Zwarte Schaap van vanmiddag hilarisch. Hoe jij binnen een halve minuut de winkel weer uit kwam stormen met een gezicht dat boekdelen sprak; hahaha, ik zal het niet snel vergeten. Jij ook niet, dat is zeker".

Nettie en ik lopen verder en gaan naar de boekenwinkel, waar Nettie de mevrouw van de winkel kent.  Wij vertellen het hele verhaal, en de knuffels willen toch echt ook nog wel even uit de tas.
En nu logeert er een beer Paddington in de boekwinkel, en de boekwinkel verkoopt de patronen.

Op de terugweg komen we langs een winkel met decoratiefrutsels, en daar zag ik dit schattige étagère-tje met bijbehorend kistje. Ik heb het gelijk gekocht voor op de kraam bij beurzen. Op het plankje zitten de "mini's",  de kleinste uitvoeringen van mijn knuffels. Op de vorige beurzen zaten de mini's in de mand met de bolletjes waar je mini's van kunt maken, en daar verdronken ze dan vaak in. Ze zijn helemaal blij met de mooie bankjes om op te zitten.