Vakantie

Al heel lang ligt dit garen mij aan te staren: "Brei mij, brei mij, kijk eens hoe mooi ik ben" .  Ik heb dit garen een tijd geleden, voor een groot deel toen ik herstelde van mijn gebroken enkels, zelf gesponnen. Ik heb de wol zelf geverfd voor ik het ging spinnen.
Het is een mengsel van wol, zijde en een beetje linnen. Ik heb het laten mengen bij World of wool, daarna geverfd en gesponnen, het is 1 kilo garen, er kan dus van alles van, maar het bleef liggen.

Dat komt doordat ik een huis vol knuffels heb, die voortdurend mijn aandacht vragen. De ene keer willen ze een vriendje van ander wol, dan zijn hun patronen weer op, en dan willen ze zich ook nog verspreiden over de hele wereld, zodat ik veel bezig ben met het versturen van hun patronen. Er is inmiddels wel een vrolijke wereldgemeenschap van naar schatting tegen de 10000 Jacobus apen.

Maar nu is het vakantie, ik heb de knuffels toegesproken, ze moeten zich nu even zelf redden, vriendjes genoeg.

En nu heb ik tijd om dat mooie garen te breien, het wordt een vest.

Ik gebruik dit patroon, maar ja, ik zou ik niet zijn als ik er niet een eigen draai aan geef.

Mini voor kerst

Dit is een heel klein beertje, het kleinste dat ik ooit van het patroon van Vera heb gebreid. Nu kun je op foto's niet goed zien hoe groot of klein iets is, daarom nog een keerdit beertje met een munt:

en samen met de grootste Vera die ik heb gebreid:

Deze kleine Vera breide ik van lace garen (800 meter op 100 gram) op naalden 1,5, voor mij een heel gepriegel. En, omdat uitersten toch altijd leuk zijn, overweeg ik nu of ik naaldjes 1,2 ga proberen. Ik heb een site gevonden waar je rondbreinaaldjes van die maat kunt kopen, dat is voor mij wel een must.

Het grappige is dat het hele knuffelavontuur ooit is begonnen met kleine beertjes. Hierboven zie je mijn mini Vera samen met een beertje uit de allereerste serie die ik breide, in 1999 breide ik 8 van deze kleine rode beertjes voor in de kerstboom. Ook toen gold: hoe dunner het garen hoe beter.
Het was de eerste Kerst na mijn herseninfarct, het eerste najaar dus dat ik zonder werk thuis was. En ja, wat doe je dan:  beertjes breien!!

Mijn kinderen waren toen nog allemaal thuis en zij en hun vriendinnetjes waren dol op de kleine beertjes, ze waren dan ook snel weg, nadat de kerstboom werd opgeruimd, gelukkig heb ik er nog één.

Met deze beertjes wens ik iedereen een goede en gezellig kerst.

Warme sokken

Van de week heb ik deze sokken afgemaakt. En dat nadat ze ongeveer een half jaar, op een naadje na af,  in de kamer op een stoel hebben gelegen.

Ik heb de sokken gebreid op mijn sokkenbreimachine. Ik merk nu dat al mijn verhalen over de sokkenbreimachine op mijn vorige weblog staan, goede reden misschien om er nog eens iets over te schrijven, maar dat doe ik later.
Ik ben wel even in mijn archief gedoken, hier een fotootje, zo ziet mijn masjien eruit.

En als je er sokken op breit, dan komen die zo van de machine af:

Je hoeft alleen nog maar een naadje op de teen dicht te mazen, en dan kun je ze aan.
Nou ja, dat heb ik dus 6 maanden laten liggen.
Maar nu, heb ik heerlijke warme sokken.

Ze zijn gebreid van 6-draad sokkenwol,  zauberball van Schoppel en de kleur blassflieder.

Mijn jas is klaar

Kijk, mijn jas is klaar, ik ben er erg blij mee.

 Hij is al een week klaar, maar Annita schoot maar niet op met foto's maken, hoe ik ook zeurde.

In het vorige berichtje liet ik zien hoe ik het begin van het garen voor de mouwen heb  uitgezocht. Zoals je ziet is de kleurovergang naar de mouwen mooi geworden. Deze zelfde truc kun je natuurlijk ook in de knuffels gebruiken vvor de overgang naar armen en benen.

Over verlopend garen en kleurovergangen

Ik ben een jasje aan het breien,

een jasje voor dit beertje. Dat heb je, als de een een jas heeft, dan willen ze er allemaal eentje. Het lijfje van het jasje is vanaf de hals naar beneden in één stuk gebreid.

Nu zijn de mouwen aan de beurt. De bol ziet eruit zoals op de foto rechts hierboven, en als ik nu gewoon de mouwen ga breien, dan krijg je daar een lelijke, onnatuurlijke kleurovergang.  Middenop de bol zie ik dat er verderop in de bol een stukje garen van de goede kleur zit, en dus ga ik de bol een eindje afwikkelen.

Nu heb ik 2 bolletjes die allebei bij de goed kleur beginnen, van het ene bolletje brei ik ene mouw, van het andere bolletje de andere.
Deze zelfde truc kun je natuurlijk ook voor de armen en de benen van een knuffel gebruiken.

Als het jasje af is, dan krijgen jullie natuurlijk het eindresultaat te zien.

grote rode beer

Dit is een grote rode beer. Hij zit op de stadsbank bij mij voor het huis, dat geeft een idee van de maat. Ik heb deze beer op bestelling gebreid. Eigenlijk doe ik dat nooit, maar dit was wel een speciaal verzoek, dat bovendien goed werd betaald.

Deze beer wordt de mascotte van een webwinkel waar kindermeubeltjes worden verkocht. De webwinkel is nog  niet online, je kunt hem dus nog niet bezoeken. Als de webwinkel in de lucht is, krijg ik daar bericht van, en zal ik hier daarvan berichten.

Het was wel een heerlijke grote warme knuffel geworden, ik wilde hem al weer bijna zelf houden.

Ik heb deze beer gebreid op naalden 7 met dubbele draad.

Deze kleur kan ook

Hier zagen jullie Vera als beer P met jas en hoed, klassiek met een blauwe jas en een rode hoed. Maar het kan natuurlijk ook anders, zoals dit beertje, een lief klein beertje, met een groen gemêleerde jas en een effen groene hoed.

Hij is heel trots op zijn kleren. Vorige week is hij op reis geweest, helemaal naar Haarlem om op een markt zijn patroon te promoten, en toen hij deze week weer thuis kwam, lag er een jasje op hem te wachten. Gisteren heb ik er een hoed bij gebreid.

Die hoed is wel mooi, maar de capuchon zit eigenlijk ook wel lekker.

Klik op één van de foto's voor meer informatie over de gebruikte garens.

De knuffels en ik

Ik ben wel eens verbaasd over mezelf, en dan met name  over hoe lang ik door kan gaan met hetzelfde zonder dat dat me gaat vervelen.

Deze zomer verbaasde ik me over het feit dat ik achter elkaar tassen aan het breien was, nu zijn het de hele tijd weer aapjes en beren enzo, ik ga maar door en ga maar door.

De knuffels uit dit bericht heb ik allemaal gebreid van garen dat begin vorige week mijn huis is binnen gekomen. Sinds ik op de handwerkbeurs in Rotterdam garen heb verkocht, denk ik na over welke garens ik wil verkopen, en dat denken gaat het best als je van die garens iets breit.

Nu is dat helemaal geen straf,  ik ben met elke doos met bolletjes die hier binnen komt heel blij en kan niet wachten om er iets van te gaan breien, en zo ontstaat de ene knuffel na de andere en ik vind de een al leuker dan de ander. 

Ik heb natuurlijk een goed excuus, pas met de voorbeelden kunnen mensen goed zien wat een garen doet, en van een kraam vol mooie voorbeelden is het leuk kopen. Maar, goed beschouwd, heb ik helemaal geen excuus nodig, ik vind het allemaal veel te leuk.

Dit alles heeft natuurlijk wel consequenties voor mijn huis. Ten eerste natuurlijk overbevolking, op elk denkbaar, maar vooral ondenkbaar plekje zitten een of meer knuffels, wel heel gezellig, en ik woon alleen, dus niemand heeft er last van.

 

En dan al die bolletjes wol, nou ja, als Anna hier komt slapen slaapt ze zo'n beetje in een ballenbak van bolletjes wol. Het is maar goed dat zij ook de bolletjes gekte heeft.

 

Klik op een foto in dit bericht voor meer informatie over het gebruikte garen.

herfstkleuren

Hier vind je gegevens over de gebruikte materialen.

8 november

8 november is de geboortedag van mijn moeder. Niet meer haar verjaardag, ze is 14 jaar geleden al overleden. Toch blijft zo'n dag altijd in je gedachten.
Vaak koop ik op 8 november een kaaps viooltjes, zoals hierboven. Mijn moeder had een hele verzameling kaapse viooltjes, allerlei verschillende, en daarom doen die plantjes mij aan haar denken.

Als kind van de crisis van de jaren dertig en jong volwassene uit de oorlog kon mijn moeder heel moeilijk iets weggooien en dat gold ook voor de kaapse viooltjes en zelfs voor de blaadjes daarvan. Met het dichtdoen van de gordijnen werd er nog wel eens een blaadje van een van de plantjes afgestoten, maar goed, die plantjes stekken gemakkelijk, en een blaadje is een stekje. En zo stond het aanrecht zo nu en dan vol met allerlei vage potjes met in elk een blaadje van een kaaps viooltje, en dat leidde dus tot nog meer plantjes waar wij dan weer blaadjes vanaf stootten ...... Helaas blijkt de moeite met weggooien erfelijk en dat heeft dus grote invloed op de voorraad restjes wol hier in huis.

Toen mijn moeder in 1998 overleed was ik nog wetenschapper, mij totaal niet bewust van de grote veranderingen die het leven nog voor mij in petto had. Ik vind het soms jammer dat mijn moeder mijn nieuwe leven als knuffelontwerper en alles wat daarbij komt niet heeft meegemaakt, ze had het vast wel leuk gevonden. Een foto van een kaapsviooltje en een beer brengt deze 2 werelden samen.

Joris in de Speeltuin

Vanmiddag was het een tijdje lekker weer, goed voor een wandelingetje, en Joris mocht mee naar de speeltuin.

"Goed vasthoeden, die schommel is wel erg groot"

"Kijk, hier kan ik heel goed staan. "

"Zou ik hier af durven?"

"Kijk, ik kan heel hoog klimmen!!"

Deze Joris is gebreid van Schoppel Gradient, een mooi wollen garen met een looplengte van 260 meter op 100 meter. Alle kleuren an deze Joris vind je op één bol in lange stukken, zodat je grote vlakken kunt breien. Kijk hier hoe je dit garen kunt kopen.

De handwerkbeurs in Rotterdam

Afgelopen weekend was ik op de handwerkbeurs in Rotterdam, voor het eerst met een eigen stand waar ik patronen, prentenboeken en wol heb verkocht.

De beurs was in alle opzichten super. Het was super veel werk om voor te bereiden, maar ik heb er veel van geleerd, en de volgende keer (ik heb al gereserveerd voor Zwolle) gaat dat beter. Het was super leuk, super druk, en nu ben ik super moe, maar even voldaan.

 En voor de samenwerking met mijn dochter Anna heb ik maar één woord superdesuper,  en wat is het leuk om een dochter te hebben die net zo enthousiast kan worden als ik over een bolletje wol en kan fantaseren over al het moois dat ervan te maken is. Gelukkig vond Anna het ook leuk, ook in Zwolle is ze weer van de partij.

 

Behalve veel patronen en wol, verkocht ik prentenboeken, en breipakketten om de figuren uit het prentenboek te maken.  Hier vroeg ik jullie advies, hoeveel van die pakketten zou ik kunnen verkopen. De schattingen waren wild en liepen nogal uiteen,  33 schattingen variërend van 15 tot 300, met een gemiddelde van 83. Mijn veronderstelling was dat dit gemiddelde een goede schatting zou zijn van het aantal pakketten dat ik kon verkopen.  Ik heb voor veel minder dan die 83 pakketten wol meegenomen, 83 pakketten is een volume aan wol dat ik zelfs in 2 keer rijden niet in mijn kleine autootje gepropt zou kunnen krijgen. Dat was maar goed ook, want uiteindelijk heb ik nog geen 10 van die pakketten verkocht.

Niet, dat ik slecht heb verkocht, in tegendeel, mijn omzet oversteeg alle verwachtingen, echter behalve de pakketten voor de grote Jacobus, lag er zo veel meer op mijn kraam, voor veel mensen bijna te veel om uit te kiezen.

Toch heb ik nog eens naar al die getallen gekeken (eens een wetenschapper, altijd een wetenschapper, niet waar?)  en ben tot de volgende conclusie gekomen: Ik heb jullie de verkeerde vraag gesteld, heb er niet bij verteld dat ik naast die pakketten nog veel meer moois in de verkoop had. Ik heb uitgerekend hoeveel pakketten ik verkocht zou hebben als mijn hele omzet aan wol niet verspreid zou zijn over van al het moois, maar uitgegeven zou zijn aan alleen die pakketten, en toen kwam ik uit op 86 pakketten, en dat ligt toch verrassend dicht bij die 83 uit de schattingen.

Met grote blijschap ......

Ja, er is een klein aapje geboren, en hij heet Japie. Niet eens bij het verloofde stel, maar ja,  apen ...

Japie is wel een stevige baby, met een beetje steun zit hij tussen papa en mama in.

Japie is gebreid van Schoppel Zauberball 100 op naalden nummer 2.

Het patroon van de kleding van Jacobus en Saar met de onderbroek/legging is klaar, alle gegevens over dit nieuwe patroon vind je op de patronenpagina.

Lief

Vinden jullie mij nu niet lief, met mijn jurkje en en mooi bloemetje in mijn oor?
Ik ben een Lijs, best wel een grote, maar omdat Lijs ongeveer net zo groot is als Jacobus en Saar, pas ik in het jurkje van Saar en daar ben ik blij mee, zie ik er ook mooi uit.

 

Lijs is gebreid van Schoppel Osiris, het garen dat ik al eerder onder de naam snoepkleurtjes heb laten zien. Het hoofd en lijf is gebreid van dubbele draad, 1 draad zeegroen, en 1 draad beige. de beentjes zijn gebreid van 2 draden zeegroen en het jurkje in een bijpassend veel kleurig garen.

 

Ook dit garen neem ik mee naar de handwerkbeurs, in heel veel kleurtjes.